چهارشنبه وقتی وارد مسجدالنبی شدم مثل همیشه وبه یاد خاطره خوبی که ازسکوی مهاجرین درمقابل درب خونه حضرت زهرا داشتم رفتم اونجا نشستم نمیدونم چرا اونجا به من خیلی حال میداد حسی که اونجا داشتم کمترجای دیگه مسجد النبی به من دست میداد البته کنار ستون حنانه هم حس خاص خودش رو داشت .
روی این سکو هنوز محل حضور مساکین مدینه است طوری که وقتی بشینی خودشون میان سراغت و ازت کمک مالی میخوان مخصوصا اگه بدونن شیعه هستی و محب اهل بیت .البته گذشته ازاین مسئله اینجا محل خوبی برای دیدن شیعیان دیگه دنیا هم هست چون اونها هم علاقه زیادی به محراب تحجد و خانه حضرت زهرا دارن و اینطوری میشه که یه نقطه میشه نقطه اشتراک وجذب مومنین .اون روز وقتی نشستم و بعد چند رکعت نماز جوونی رو کنارم دیدم که لباس عربی داشت ولی چهره اش به بلوچ های خودمون بیشتر شبیه بود.
بعد از سلام و علیک ازش پرسیدم اهل کجایی ؟که جواب داد اهل دمام (درشرق عربستان)هستم .وقتی منم گفتم که ایرانی ام انگار چشماش برقی زده باشه لبخند کوچیکی روی صورتش نقش بست .
باب صحبت رو بازکردم و وقتی فهمیدم شیعه است از وضعیت شیعیان عربستان ازش جویا شدم.حرفای قشنگی میزدکه هنوز فکرمیکنم کنارم نشسته و داره اونها رو تکرار میکنه .
اسمش حسین بود و حدود 10سال بود که در عربستان ساکن شده بود اصالتا اهل پاکستان بود.حسین میگفت: اینجا به شیعه ها خیلی سخت میگذره اما دلمون خوشه که یکی بلاخره میاد و ما اینجا صداشو میشنویم و اون روز پایان تمام ظلمت هاست .
حسین ادامه داد: اما قبل ازاینکه آقامون بخواد برگرده دلمونو به ایران شما خوش کردیم .ایران شما خونه امید ماست .هراتفاقی که درایران میفته روی ما و زندگی ما اثر مستقیمی داره ...
گفتم :چطور مگه ؟
جواب داد: اینجا شیعیان حتی اجازه داشتن شغل های دولتی رو خیلی ندارن مثلا اجازه ندارن درمناصب نظامی حضور پیدا کنن و صرفا ازشیعیان در پلیس راهنمایی و رانندگی استفاده میشه .
حسین میگفت : زندگی ما درشرایط عادی نیست باکمترین تنشی میریزن و خونه وزندگی ما را بهم میریزن ما احساس آرامش نداریم .
الان هم من با یه کاروانی به مدینه اومدم که بین 40نفر دریک اتوبوس فقط من شیعه هستم .اینجا واقعا نگه داشتن دین مثال نگه داشتن آهن گداخته درکف دسته .
حسین میگفت : هراتفاقی در ایران میفته روی ما اثر میگذاره مثلا اگه درایران هرج و مرجی اتفاق بیفته فشار به شیعیان دراینجا هم بیشتر میشه اما اگه ایران کاری بکنه که درجهان صداش دربیاد اینها به ما هم دراینجا کاری ندارن .
پرسیدم مثلا چه اتفاق یا کاری: گفت مثلا انتخابات اگه حضور پررنگی داشته باشید ودر روابط بین المللی شما اثربگذاره دروضعیت شیعیان عربستان هم اثر میگذاره یا مثلا دستاورد جدید علمی یا نظامی شما هم همینطوره.
وقتی داشت اینا رو میگفت احساس غرور میکردم ...
حسین ادامه داد: یکی از بزرگترین آرزوهام اینه که اینقدر زنده بمونم تا اینکه یه روزی آیت الله خامنه ای رو ببینم .
بعد رو به من کردو گفت : قدر سید رو بدونید و برای انقلابتون ارزش قایل باشید که چشم خیلی ها به این انقلابه ...
انعکاس این مطلب در سایتها و خبرگزاریها:
http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13901124001127
http://www.rajanews.com/detail.asp?id=116730
http://alborznews.net/fa/pages/?cid=60315
http://rahevela.ir/post-995.aspx
نظرات شما عزیزان:
کاش ما هم قدر بدانیم !
پاسخ: تاوقتی سیدحسن نصرالله خودشو بسیجی آقا میدونه امثال من باید بزنیم کنار تاکمی هوابیاد. بقول سید حسن :اقا توایران هم غریبه...
برچسب ها: رهبرانقلاب انقلاب اسلامی شیعه عربستان مسجدالنبی
درباره وبلاگ
برچسب ها
